- yelbeyin
- легкомысленный, ветреный, ветреник.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
yelbeyin
Смотреть что такое "yelbeyin" в других словарях:
yelbeyin — sif. və is. Başıboş, axmaq, gic, səfeh; yüngül. Yelbeyin adam. – Birisi ona övliya, o birisi ona yelbeyin, birisi ona əzim, o birisi ona vəzir, birisi ona ağıllı, o birisi ona tamam dəli adını verirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dingilinfıs — (Kürdəmir) yelbeyin. – Yaman dingilinfıs adammış bı Quli … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
huydulum — (Şəmkir) yelbeyin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəlnəx’ — (İmişli) axmaq, yelbeyin. – Ona ehtibar eləmə, o, şəlnəx’ adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səbükməğz — f. yüngülbeyin, yelbeyin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəfif — ə. 1) yüngül, zəif; 2) nadir; 3) sıyıq; 4) şeirdə bir vəznin adı; 5) m. yelbeyin, dəmdəki; 6) m. diribaş, zirək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düdük — is. 1. Qarğıdan və s. dən qayrılan, nəfəslə çalınan ən sadə çalğı aləti; ney. Bir qədər keçəndən sonra musiqiyə olan həvəsim o qədər azaldı ki, başıbəlalı düdüyü bilmərrə gözdən saldım. C. M.. Sevgili bir çoban, on bir yaşında; Düdük çalar axar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yelbeyincəsinə — z. Yelbeyin adama yaraşan bir tərzdə; axmaqcasına, səfehcəsinə. Yelbeyincəsinə hərəkət etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzim — sif. <ər.> klas. 1. Böyük. Hər birisinin başına şuriş və tüğyan xəyalı düşdü və tezliklə Qəzvində şurişi əzim bərpa oldu. M. F. A.. // Çoxlu. Baxdım ki, əzim bir cəmaət; Eyzən ürəfa, əvət, həqiqət. M. Ə. S.. 2. Ulu, böyük, yüksək, ali.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
